مختصر تاریخ حیات حضرت نقطه اولی

نام مبارکشان سید علی محمد . نام پدرشان سید محمد رضا و مادرشان فاطمه بیگم می باشد.در اول محرم سال 1235 ه.ق مطابق 20 اکتبر سال 1819 میلادی در شهر شیراز متولد گردیدند. در کودکی پدرشان وفات یافت و سرپرستی ایشان را جناب سید علی (خال اعظم) بعده گرفتند.

در کودکی مدتی به مکتب شیخ عابد تشریف بردند و در جوانی با مشارکت جناب خال در شیراز و بوشهر به تجارت پرداختند. در رجب سال 1258 با خدیجه خانم ازدواج فرمودند و از این اقتران طفلی به دنیا آمد که نام او را احمد نهادند. احمد در سال 1259 وفات یافت.

در شب پنجم جمادی الاول 1260 ه.ق برابر 23 می 1844 میلادی درشهر شیراز به جناب ملا حسین بشرویه ای اظهار امر فرمودند و در همان شب اولین اثر مبارک موسوم به تفسیر احسن القصص یا قیوم الاسما نازل گردید.

بعد از اکمال 18 نفر مومنین اولیه موسوم به حروف حی و اعزام ایشان برای تبلیغ امر حضرتش به اطراف و اکناف ،در همان سال در حالیکه جناب قدوس در معیت و غلام حبشی در خدمت بود به عتبات عالیات تشریف بردند امر مبارک را به شریف مکه ابلاغ و دومین اظهار امر خود را نیز انجام دادند. پس از بازگشت در اول تابستان 1262 به اصفهان عزیمت و چهل روز در منزل امام جمعه و چهار ماه در منذل منوچهر خان معتمدالدوله حاکم آن شهر اقامت و سپس به امرمحمد شاه قاجار به طرف تهران حرکت فرمودند ، در راه طهران در کاشان ،قمرود،و بالاخره کنارگرد(شش فرسنگی طهران)توقف و منتظر وصول دستورحرکت به طرف طهران شدند.چون حاجی میرزا آقاسی وزیر محمد شاه موافق ملاقات وی با حضرتشان نبود،دستور داد ایشان را به کلین برده و سپس به تبریز منتقل و بعد از آن به مدت نه ماه در قلعه ماکو محبوس نمودند. کتاب بیان فارسی در قلعه ماکو نازل شد. بعد از آن محل حبس هیکل مبارک را به قلعه چهریق منتقل کردند.

چون حاجی میرزا آقاسی توسعه روز افزون امر را دید برای مجبور کردن حضرت اعلی به ترک ادعای خود دستور داد ایشان را از راه ارومیه برای شرکت در مجلسی مرکب از علما ، حکام و ناصرالدین میرزای ولیعهد وارد تبریز نمودند.

حضرت اعلی در آن مجلس به صراحت ادعای قائمیت نمودند، پس از خاتمه مجلس ایشان مجدداً به چهریق منتقل شدند و برای سومین بار به فرمان امیر کبیر وزیر ناصر الدین شاه ، حضرت اعلی را ازچهریق وارد تبریز نمودند و در ظهر روز 28 شهبان 1266 ه.ق در حالیکه 31 سال از عمر مبارکشان می گذشت به همراه محمد علی زنوزی ملقب به انیس به شهادت رسیدند.

رمس مطهر حضرتشان و جناب انیس پس از 50 سال حفاظت در اماکن گوناگون بالاخره به امر حضرت عبدالبها در سال 1316 ه.ق برابر سال 1899 میلادی به ارض اقدس منتقل شد در 28 صفر 1327 ه.ق برابر با 1909 میلادی به دست مبارک حضرت عبدالبها در صندوق مرمر و در مقام اعلی جای گرفت